İlk doğumum tek çocuğum var eşim giriş yapılana kadar yanımdaydı artık yeter dediğimde tekerlekli sandalyeye oturum o kaldı beni götürdüler kimsesiz gibi hissediyor insan ve ben bunu iki kez yaşadım ilkinde kalbi duruyor diye aldılar kimse yoktu telefonum bile yoktu sonra doğumda ebem çok iyiydi Allah ondan razı olsun annecim annecim diye yanımda oldu elimi tuttu doğumdan sonra odaya aldılar gene kimseyi almadılar eşim bebeği görmeye üç dört defa geldi yarım saat yalnızca tüm gece yalnızdım anca eve gelince annem kayınvalidemi gördüm yoksa yapayalnızdım ama. canım parçam kızım vardı yalnızlığım onun ağlaması ile bitti. Yalnız olucam diye korkma yalnız değilsin evladın var ❤️