5 yaşına girmek üzere olan bir oğlum var. Bugün bebegimizin cinsiyetinin erkek olduğunu öğrendik(16+4)♥️ hiç bir zaman kız ya da erkek diye dua etmedim hep eli ayağı düzgün sağlıklı vatanına milletine bizlere hayırlı evlat olsyn diye dua ettim. İstemsizce bir yandan da bı oglum var kız da olsa fena olmaz demişimdir ama dediğim gibi oğlumun yanına bir arkadaş geleceği için çok da mutlu oldum buna cinsiyet takıntım hiç yoktu. Çevrem iki erkek olursa Allah kolaylık versin artık kafa kalmaz gibi söylemlerle doluydu ve bu düşünce benim kafamda bugün hep canımı sıktı içimi yedi durduk yere moral bozdum.. böyle endişeye kapilmam anlık normal mi sevinemedim bile korkup baş edemeyecek miyim de diye hamilelik psikolojisiyle... Halbuki ona abisi inanıyorum her konuda destek de olur beni üzmezde, onların kokusu bile yeter diyorum ilk oğluma aşığım resmen çünkü ve inanıyorum bu da öyle olacak onlar benim Rabbime şükür sebebim. Kız olup hayırsız da olabilirdi bilemeyiz ki Rabbim böyle nasip etmiş diyorum. Yersiz bir baş edemeyevek miyim korkusuna kapılma hissi bile beni o kadar üzdü ki oğluma haksızlık mı ettim karnımdaki yavruma diye , yani çok mu zor da iki erkek evlat abartılıyor mu. Yok gelin vs muhabbeti söylemiyorum bile